Grenzen, is dat wel het goede woord? Grenzen, er wordt vaak gesproken over grenzen. Je eigen grenzen kunnen aangeven. Maar het is veel meer dan dat. Eigenlijk klinkt het grenzen aangeven heel erg hard. Alsof je een hokje om jezelf heen moet zetten om jezelf te beschermen. Maar dat is eigenlijk het tegenovergestelde van grenzen aangeven. Eigenlijk is het doel van grenzen aangeven je eigen vrijheid. In de energie zie ik het dat je vanuit de kern jouw licht laat schijnen naar d

Het feest houd niet op in Luilekkerland van Laura. Of GTST, zoals ik altijd tegen de barman zeg in mijn favoriete kroeg. Af en toe denk ik: "waar hangen de camera's?" Zoals ik eerder schreef werd ik geconfronteerd met verlatingsangst vanuit vroeger door een ontmoeting met een man. We triggerden elkaar, maar besloten om gecommitteerd te blijven en niet weg te lopen. Goed met elkaar praten en communiceren. Hij leek zo empathisch. We stonden recht tegenover elkaar, bibberend van

Ik vraag het me soms af. " Wanneer zijn de tranen eindelijk opgedroogd?" Jarenlang ben ik al aan het helen. Dit betekent het inzien van patronen die je niet meer dienen, het bewust worden van emoties, deze niet projecteren op de ander maar doorvoelen, gedachtes omdraaien etcetera etcetera. Het lijkt net een grote ui, waar ik volgens mij een hele poos geleden over schreef. De oneindige ui. Maar ik had nooit gedacht dat er nu, vier jaar later, nog zulke hevige emoties naar bove

Ik weet niet waar het aan ligt, maar liefde voelt voortaan anders. Vroeger voelde ik vlinders, kriebels in m’n buik, in combinatie met een lichtelijke high en angst tegelijkertijd. Het was iets waardoor je niet meer kon eten, concentreren minder goed ging en je eigenlijk alleen maar aan diegene dacht. Liefde kon ik toen alleen maar voelen voor een man. Dan ervoer ik wat ik dan dacht dat liefde was. De vlinders. Nu realiseer ik me dat liefde voelen eigenlijk iets heel anders i